Ik vraag dus ik ben #7 — Wat doen we als blijkt dat we echt met teveel zijn?

Zjef Van Acker
6 min readJul 29, 2020

--

Wat was er eerst, de vraag of de gedachte?

In “ik vraag, dus ik ben” laat ik mijn nieuwsgierigheid los op interessante vragen aan mezelf en de wereld. Met deze vragen komen natuurlijk ook gedachten en intuïties, de bouwstenen van antwoorden op de vragen. Zie jij missende bouwstenen? Of onderneem jij actie rond deze onderwerpen? Laat het weten!

Vragen staat vrij, antwoorden ook!

Wat doen we als blijkt dat we echt met teveel zijn?

Onlangs had ik een discussie met mijn huisgenote. Zoals vaak ging het over duurzaamheid en een betere wereld. Daarin kwamen we tot de vaststelling dat we nog geen “beter” antwoord hadden op één van de belangrijkste tekortkomingen van het kapitalisme: het niet waarderen van natuur en ecosystemen. Dit zorgt voor een tegenstrijdigheid die ik kan uitleggen in vier stappen:

  1. Onze cultuur is overwegend humanistisch: elk leven is belangrijk.
  2. Het menselijk leven kan niet zonder de natuur en de natuurlijke ecosystemen.
  3. In het huidige kapitalisme worden ecosysteemdiensten niet gewaardeerd. Dit zorgt voor kortetermijndenken en het leegroven van de rijkdommen van die ecosystemen.
  4. Het tekort aan gezonde ecosystemen kost al mensenlevens en zal nog meer mensenlevens kosten in de toekomst. Wat dan tegenstrijdig is met punt 1. Het lijkt dus dat we enkel op korte termijn echt humanistisch zijn.
(Image by Mrexentric from Pixabay)

Aangezien mensen niet kunnen leven zonder ecosystemen, zijn ecosystemen dus op zijn minst evenveel waard als de mens. Maar wat als een mensenleven in de weg staat van de gezondheid van het ecosysteem? Wordt het ecosysteem (en het leven van de andere mensen) dan belangrijker dan het individu?

Moeilijk om voor te stellen?

Laten we even teruggaan naar onze kolonie op Mars die we gestart zijn in vraag #5. Onze fantastische kolonie waar we overleven dankzij een biodome van 10 ha met een voedselproducerend ecosysteem.

Omdat er een oneindige cirkel is van nutriënten en atomen, is de mens ook deel van dat ecosysteem. Van de koolstof die we uitademen tot de mineralen die achterblijven na elk toiletbezoek, niets gaat verloren.

Ons ecosysteem is natuurlijk ook veerkrachtig dankzij zijn ingebouwde buffers. Hierdoor schommelt de optimale mens-capaciteit van onze Marskolonie tussen de 95 en de 105 mensen. Echter, zitten we eenmaal onder of boven dat aantal mensen, dan stort het ecosysteem in en komt alle leven in onze Marskolonie aan z’n einde.

Een zicht vanuit onze kolonie op Mars(Image by Lee Rosario from Pixabay)

Dus…wat doen we dan als er opeens 3 baby’s geboren worden en we met 108 mensen zijn? Of wat doen we als er een crisis is in een andere Marskolonie en er staan plots een massa vluchtelingen voor onze poort? Gaan we dan met z’n allen ten onder? Of hoe beslissen we welke mensen de kolonie binnen mogen en welke we buiten laten sterven?

Dit is een extreem moeilijke vraag. Maar moeilijk of niet, we moeten deze vraag beantwoorden. Niet alleen omwille van het voortbestaan van onze hypothetische Marskolonie, maar ook omdat deze vraag zich opdringt wanneer we gaan nadenken over oplossingen rond de opwarming van de aarde en het in stand houden van de aardse ecosystemen. We hebben hier nog geen antwoorden op die niet rechtstreeks indruisen tegen het humanisme waar bestaande systemen en bestaande overheersende filosofieën op steunen.

Dus, lieve mensen, ik richt mij tot jullie collectieve intelligentie en inzichten. Heeft iemand van jullie een idee? Of kent iemand van jullie een filosoof of een politicus die hierrond al interessant werk verricht heeft?

Vul deze google form in, ook als je geen sluitend antwoord hebt!

Want, wat doen we als echt blijkt dat we met teveel zijn?

Als alle mensen hier zouden leven dan zal het aquatisch ecosysteem heel snel verdwijnen, en dus ook de mensen (Image by Claudio Bianchi from Pixabay)

Extra Gedachtes (EG’s)

Eg1: Ik ga eerlijk zijn — hierover nadenken maakt mij echt ongelukkig en onzeker omdat het indruist tegen enkele van mijn fundamentele waarden. Niettegenstaande vrees ik dat deze vraag enorm belangrijk is en gesteld moet worden. .

Eg2: Op dit moment zie ik 2 uiterste mogelijkheden en denk ik dat de oplossing misschien ergens tussen beiden ligt:

(1) Meditatie en verlichting. Met andere woorden: We zijn zo in harmonie dat we weten wanneer onze tijd gekomen is en dit dan ook als dusdanig zullen aanvaarden. Dit systeem biedt weliswaar geen zekerheid dat er effectief mensen zijn die zich gaan opofferen. En waarschijnlijk zijn de mensen die zich opofferen net die mensen die het meest harmonieus en dus waardevol zijn voor de ecosysteem-maatschappij. Waardoor de Mars-kolonie op lange termijn zal worden omgevormd tot een onharmonieuze chaos van zichzelf-preserverende ego’s.

(2) Het andere uiterste focust op een systeem en algoritme dat via bepaalde variabelen beslist voor welke mensen hun tijd gekomen is. Deze variabelen kunnen bijvoorbeeld ouderdom, gezondheid, IQ, overtredingen, ervaring,…zijn. Dit lijkt me ook moeilijk verdedigbaar, want wanneer de Chinese Communistische Partij een sociaal-credit systeem invoert, dan staat iedere humanist immers ook op de achterste poten. En met reden, want hierdoor wordt het leven een soort van competitie waarin iedereen zo goed mogelijk probeert te scoren. Weg sfeer.

Degene met de minste punten verliest (Image by MetsikGarden from Pixabay)

Eg3: Bekijk ook zeker deze leuke en interessante video van Economics Explained over de impact van de hoeveelheid mensen op de economie. Er wordt gestart vanuit de vraag wat er zou gebeuren als — zoals in de laatste films van the Avengers — de wereldbevolking gehalveerd zou worden. Kort antwoord: Niet veel, want de bevolkingsdichtheid lijkt naar een optimum te streven binnen de capaciteiten van het economisch systeem. Wat logisch lijkt aangezien de wereldbevolking verdubbeld is op ongeveer 50 jaar.

Eg4: Deze bedacht ik net: Geef een mens een vis en hij eet voor een dag. Leer een mens om te vissen en hij eet voor gans zijn leven. Leer een mens om een aquatisch ecosysteem in stand te houden en hij eet voor 100 toekomstige generaties.

Eg5: Vul zeker deze google form in!

Auteur: Zjef Van Acker
Editor: Els De Graef

Verder in de reeks “Ik vraag dus ik ben”

Seizoen 1 Artikels:

#12 — Wat is het potentieel van België?
#11 — Wie heeft de macht?
#10 — Wat is de ideale job?
#9 — Waarom krijgen we geen geld voor ons afval?
#8.2 — Waarom mogen we maar op één partij stemmen?
#8.1 — Waarom hebben we eigenlijk een regering nodig?
#8.0 — Wat is er zo moeilijk aan de Belgische politiek?
#7 — Wat doen we als blijkt dat we echt met teveel zijn?
#6.1 — Vlees eten is ethisch wanneer…
#6 — Wanneer is het “ethisch” om vlees te eten?
#5 — Hebben veganisten ongelijk?
#4 — Van waar komt onze drang naar macht?
#3 — Kunnen we racisme eigenlijk wel oplossen?
#2.1 — Waarom boeren we niet zelf?
#2 — Waarom disrespecteren we onze boeren?
#1 — Waarom laten we zoveel auto’s toe in de stad?

More “I ask therefore I am”

Find all podcasts and articles — click here and dive into the archives.

Do you want to stay updated? — click here and subscribe to the newsletter!

I ask therefore I am logo

I ask therefore I am (IATIA) investigates the philosophies that are at the foundations of our civilisation, starting there IATIA builds solutions to complex problems.

Website
http://www.iaskthereforeiam.com

Instagram
https://www.instagram.com/i_ask_therefore_i_am/

Youtube-channel https://www.youtube.com/channel/UCL_oYg4uhQDjVzBJA9VF2OA

LinkedIN
https://www.linkedin.com/company/i-ask-therefore-i-am

Patreon
https://www.patreon.com/IaskthereforeIam

Spotify
https://open.spotify.com/show/5JBsxDWnv7xCz4xAaA7Ur3

--

--

Zjef Van Acker

Writer, podcast-host & applied philosopher. Manifesting ideas and strategies for a global ecosystem society!